Sahte kişilik ‘ten gerçek benliğe giden yol;
Annesi tarafından görülmek, sevilmek, anlaşılmak, saygı duyulmak, her çocuğun en doğal hakkıdır.
Çocuk dünyaya geldiği andan itibaren hep annesinin yüzüne bakar, annesinin yüzünde kendisini arar. Çocuğun henüz kimliği ve kişiliği oluşmamıştır. Anne bu süreçte tıpkı bir ayna gibi çocuğun duygularını yansıtır, hislerine tercüman olur, ihtiyaçlarını yerinde ve yeterince karşılar. Sağlıklı bir anne çocuk ilişkisinde durum böyledir.
Eğer çocuk annenin yüzünde duygularının yansımasını göremezse, ihtiyaçları geciktirilir yahut hiç karşılanmazsa, anne çocuğun gerçekliğini göremeyip kafasındaki çocuğu büyütürse çocukta sahte kişilik oluşturmaya başlar… Sahte kişilik geliştiren kişiler kendi ihtiyaçlarına değil de diğerinin ihtiyaçlarına odaklanır. Bu kişiler çocukluklarında kendisine bakım veren kişinin olmasını istediği kişi olurlar. Kendilerine ait duyguları ve istekleri olmaz.
Rüyalar
Gerçek benliğin ölümü kendisini rüyalarda gösterir. Bu kişiler çocukluk rüyalarında kendilerini ölmüş olarak görür.
İç Sesine Güvenmek
Bu çocuklar yetişkin olduklarında duygularına güvenerek hareket etme deneyiminden uzak kaldıkları için duygularına güvenemez.
Şöyle iç konuşmaları olur
•Bana kızdı ama ben mi yanlış anladım acaba
•Sevilmediğimi hissediyorum ama ne kadar iyi davranıyor bu benim kuruntumdur.
Kendine Yabancılaşma
Sonuçta sahte kişilik oluşturan kişiler kendilerine yabancı gibi hisseder. Böyle bir durumda bu kişiler anne babadan kopamaz. Yetişkin olduklarında etraflarında anne baba türevi kişiler ( Eş, sevgili, arkadaş, patron, komşu) bulur. Bulduğu bu kişilerin onayına ve sevgisine ihtiyaç duyar her zaman. Tıpkı çocukluğunda olduğu gibi.
Psikoterapist - Aile Danışmanı Gülcem Yıldırım
Buraya tıklayarak instagram hesabımı takip edebilirsiniz.